bayramlık kıyafet almak

bayramda giymek için kıyafet satın alma eylemi. --- demin anamın gülerek "sana bayramlık alalım mı?" demesiyle koskoca mazi gözümde canlanıverdi. çocukken her sene 2 kere bayramlık alışverişine çıkardık. dolabımın ağzına kadar dolu olmasına rağmen o bayramda yepisyeni kıyafetler giyilecekti! uzun ve zorlu bir alışveriş macerasının sonucunda alırdık bayramlık kıyafetlerimi. bazen anamla orta yolu bulur ve bayram için pantolon alırdık, bazense anamı beğendiğim bir eşofmanı almak için ikna etmeyi başarırdım. babamsa anamla yaptığım münakaşalara girmez, gösterdiğimiz kıyafetler için "güzelmiş, alıyor muyuz?" derdi. o zamanlar pantolon giymekten uzak dururdum. pantolonları hem rahat bulmazdım hem de denemesi aşırı zahmetliydi benim için, halen de öyledir; hiç sevmem pantolon denemesini. o yüzdendir ki dışarıda pantolon giymeye lise birden sonra başladım (burada aslında okul pantolonları giymekten daral gelmesi de söz konusu. anarşist yanım "sokmuşum pantolona, bürokrasiye! yaşasın haşortman len mq!" diyordu adeta. tabi konumuz bu değil). ama eşofmanları severdim. rahatlık ve iyi kombinlenirse şıklık bir aradaydı. artık bayramlık almadığımız için mutluyum aslında. o kadar mağazaya girip türlü türlü kıyafetler denemek çok yorucuydu. şimdi bayramda da ortalıkta fazla durmuyorum zaten, bayramlık almanın bir anlamı olmayacak. yarın da ne giyeceğim biliyor musunuz? şort! evet, şort! bürokrasiye hala atıyorum golümü.

hayatım boyunca hiç yapamadığım şey. i̇mrenmedim de değil.

bayramlık krampon aldım kendime çocukken herşeyin altına krampon giyerdim o günler geldi aklıma. hey gidi günler bu bayramda bi çılgınlık yapıp kotun altına giysem mi acaba kramponu

galiba bu ikinci bayramım, bayramlıksız. babamla bunun hakkında konuştuk. dedim ki "bu bayram da bayramlıksızım, büyüdüm mü ne?" verdiği cevap: "annen neredeyse her hafta bir şeyler alıyor, bayram için de almayıverin" hdjdjckgh

en son 7-8 yaşında alınmıştır belki. hiç öyle farklı şeyler giydirmediler bana bayram diye ama yine de bayram telaşı çok tatlı bir telaştı.

alinirsa ramazanda alinirdi.kurbandada giyelim diye alinmazsa en yeniler giyinilir.ramazanda alinanda bayramda sonra hic giyilmez kurbana saklanirdi.

babaannem hep der, bayramlık alınan kıyafetlerin (ayakkabı çorap o sabah giyilen her şey) ahirette hesabı sorulmayacak imiş. bunu bilerek bayramlık almak bana biraz fırsatçılık gibi geliyor o yüzden almam. adgsasfd

mevsimi tutturamayıp kışlık kaban aldım aq.

ne büyük keyifti küçükken bayramlık almak

büyüyünce hiç bir anlamı yok artık bayramlık almıyorum her şey küçükken güzel

küçükken bayramlık kıyafetlerimin başucunda uyur hayaller kurardım ah ne günlerdi neyse duygusallık kasmayayım büyüyünce geçiyor beyler

takım elbise isterdim, normal elbise alırlardı. hey gidi.

küçükken oldukça heyecan veren yaş ilerledikçe hiçbir anlam ifade etmeyen eylem. şimdi küçükken her bayramda alınan iki parça kıyafet için heyecan hissettiğim zamanlara gülüp geçiyorum. aldırmak istemezdim giyerim bir şeyler derdim hep ama ufaktan da heyecanlanırdım hdjhskxhdk annem günlerdir kafamı yiyiyor git kendine bir şeyler al diye. paramı harcamayacağım bisiklet alacağım diyorum kafayı yemişsin sen ne bok yersen ye diyor. sadece 5 dakika dayanıyor sonra gene aynı cümle. küçükkenki saf yürekle güzeldi bunlar, artık üretimi durdurulmuş ürünler gibi. özleniyor ama piyasada yok.

muhtemelen bir siyah pantolon ve beyaz gömlek kombini daha yapacağıma işarettir.

önceden çok severdim, hevesle giderdim o bayramlıkları almaya. şimdi "amaaaan bana her gün bayram" modundayım. bir yere gidilecekse dolaptan bir şeyler giyip gidiyorum işte. hatta 2 senedir bayramda akraba ziyaretlerinden kaçmak için bayramda çalışıyorum. hem para kazanıyorum hem akrabaları görmüyorum. tam bir win-win durumu :d

Eskiden alım gücü zordu o yüzden bayramdan bayrama yeni kıyafetler alınırdı. Yeni ayakkabı dantelli çorap cicili elbiseler düğünde giyilebilir kıyafetleri bayramda giyerdik. O gece kıyafetler başucumda yatar sabah Barış Manço'nun bugün bayram şarkısını söyleyerek uyanır sabah tertemiz giydiğim bayramlıklar akşama doğru sağı solu şeker şerbet olur tatlılığıma tatlılık katardım hihihi Büyüdük her an istediğimizi alır giyer olduk. Artık özellikle bayramlık alma faslı bitti ama şimdi kumaş alıp kıyafet dikmek gibi bir adetim oldu o da bir nevi bayramlık kıyafet faslı benim için :)

Anneme, babama ve kendime bayramlık aldım. Önceden babam para verirdi annem seçerdi biz giyerdik. Şimdi ben onlara alıyorum ve bu beni çok mutlu ediyor. Kendime tam 5 gün boyunca bayramda giyilecek kıyafet aradım. Gerçek oldlar bilir ki her kıyafet bayramda giyilmez. Etiketlerini bile koparmadım. Arefe günü ütüleyip hazırlamak için bekliyorum. Ayrıca rugan ayakkabılarımı da aldım giymek için sabırsızlanıyorum. Bu arada bayramları hiç sevmem. Yıllar sonra ilk defa ailemle bayram geçireceğim için bu kadar özendim 🫶🏻